De feestdagen komen er weer aan en daarom wordt het ook even tijd om terug te blikken op het afgelopen voetbalseizoen van de Rosso i Negri. Het was een jaar waarin Uni VV slechts negen officiële competitiewedstrijden speelde, waarvan het er twee won, éen gelijkspeelde en zes verloor. Statistieken zoals we die gewend zijn van Uni VV.
In 2020 speelde Uni twee keer tegen Zutphen, en telkens na deze wedstrijd kwam er een corona lockdown waardoor er voor een grote periode niet gespeeld kon worden. Toch was er in de tussenliggende, voetballoze periode nog genoeg vermaak voor de mensen die Uni VV een warm hart toedragen, en dat zijn er velen (wat ik oe brom).
Een ingehuurd Amerikaans marketingsbedrijf (met blauw logo) zorgde ervoor dat Uni VV haar krappe (understatement) selectie ferm kon uitbreiden. Het scoutingsnetwerk van Uni VV was vooral succesvol in de regio Salland/Zwolle, getuige de komst van drie versterkingen (Q.Marsman, M.van der Haar en D.Bloem).
Fraaie spelerspresentaties bij ‘’Het Hek’’ met hoofd technische commissie Job Coenen volgden, wat in komkommertijd voor wat nieuws zorgde bij De Stentor. Naast jong talent (ook B.van Zon werd als ‘’new big thing’’ binnengehaald), werd ook naar ervaring gezocht. Die welkome ervaring werd gevonden in Feyenoord-fan D.Neve. Deze Didammer bleek een uiterst geschikte peer voor Uni VV. Een echte ‘’personality’’.
Alsof dat nog niet genoeg was kwam er ook nog een zoon van een bakker uit Doornenburg naar Uni VV: Maickel van Kol. Die hadden we nog niet in ons assortiment. Het studentikoze gehalte van Uni VV, toch een voormalige club verbonden aan de inmiddels niet meer Katholieke Radboud Universiteit, nam ook toe door de versterkingen. Velen van hen, waaronder ook laatste aanwinst Pepijn de Kler, doden de doordeweekse tijd aan cobo’s en brasactiviteiten van Carolus en Ovum Novum. Maar dat geheel terzijde.
Dit gemêleerde zooitje spelers werd de eerste seizoenshelft met veel nieuw elan begeleid door Maarten Cornelissen, voetbaltrainer van beroep. Na vier jaar onder Italiaans bewind te hebben gestaan en menig Uni VV-speler daardoor nu op B1-niveau Engels zit, werd Nederlands gewoon weer de voertaal. Bovendien werd in de kleedkamer geen Eros Ramazotti meer geluisterd, maar Jannes.
Dan de gespeelde voetbalwedstrijden. Geheel naar traditie werd de bekerpoule op een derde plek afgesloten; precies zoals het hoort. Geen stomme bekerwedstrijd op een koude novemberdag dus. Wie de eerste vier wedstrijden van de eerste seizoenshelft zegt, zegt toch ook al gauw de naam Bas olde Dubbelink (KMB: korte mouwen Bas). Toch wel de man van de eerste vier wedstrijden. Twee wereldgoals in drie wedstrijden; dan kun je wat. Het is toch een farce dat de beleidsmakers bij ATC’65 (Joop Munsterman, red.) zo’n talent zomaar door de achterdeur lieten vertrekken. Mede namens zijn wereldgoals werden er toch zes punten gepakt in vier duels, een moyenne dat niet bij Uni VV past, maar toch een leuk feit is.
Een van de leukste momenten van de eerste seizoenshelft was toch ook wel het (niet coronaproof) samenzijn met Oeken na afloop van de wedstrijd Oeken-Uni VV. Prima verhaal ook gehoord over het ‘’Feyenoord-museum aan huis’’ van Oeken trainer Harold.
Ondanks de wat rustige periode op dit moment zijn aanvoerder Job Coenen en het bestuur (ook Job Coenen) in vol conclaaf over de toekomst van Uni VV. De hamvraag in die gesprekken is natuurlijk of M. Cornelissen een contractverlenging krijgt. Die verwachting lijkt van wel (Unibet quotering op ‘’Verlenging contract’’ is slechts 1.05), maar in januari zal er hopelijk ‘’witte rook’’ volgen (habemus papa).
Al met al een jaar met weinig voetbalmomenten, maar wel veel vertier (zie ook foto’s). Wij hopen dat we in 2021 de stijgende lijn voort kunnen zetten, allicht in een halve te spelen competitie. Voor nu wenst de communicatieafdeling, mede namens alle selectiespelers, de tifosi van Uni VV fijne kerstdagen en een goed oud en nieuw.