Uni VV 1 begint de competitiejaargang 2019/2020 thuis tegen Excelsior uit Zetten. Het wordt het tiende achtereenvolgende jaar in de derde klasse A en dat mag gerust een wonder heten. In de negen voorgaande seizoenen eindigde Uni VV telkens in het rechterrijtje, en bij voorkeur vrij ver onderin. Tweemaal eindigde de voormalige universiteitsploeg zelfs als allerlaatste, maar door geluk met teams die zich terugtrokken en door te pieken op het juiste moment – de nacompetitie – is Uni VV 1 (ditmaal na rechtstreekse handhaving) ook in het seizoen 2019/2020 derdeklasser!
Boze tongen beweren dat het geluk dat ‘Houduni VV’ telkens weer aan haar zijde ziet eens op zal zijn. Sommigen zinspelen zelfs op degradatie. Een beetje Uni VV-er realiseert zich echter dat geluk veel verder voert dan een bal die aan de binnen- in plaats van de buitenkant van de paal belandt of een scheidsrechter die een strafschop al dan niet toekent. Zo had Uni VV al geluk bij de bekendmaking van de competitie-indeling, toen bleek dat naast Oeken- en Zelos-uit ook awaydays naar prachtplaatsen als Eefde en Eerbeek in het verschiet liggen.
Kappen?!
Nog veel méér geluk heeft Uni VV met de samenstelling van zijn selectie. Hoewel het tekort aan selectiespelers nog altijd nijpend is, begint nagenoeg iedere training momenteel met een rondje handenschudden door een nieuw gezicht dat even daarvoor kleedkamer 19 voor het eerst heeft betreden. Langzaam maar zeker vormt zich dan ook een volwaardig elftal, maar ook niet veel meer dan dat: de eerste bekerwedstrijd tegen het collega-nietige Uchta moest zelfs met 10 man worden begonnen, waarvan trainer Paolo er één was. De voorbereiding op de nieuwe voetbaljaargang mag dan ook gerust verontrustend worden genoemd, en enkele malen vielen in een auto met niet nader te noemen selectiespelers zelfs de woorden ‘stoppen’ en ‘terugtrekken’ (en ‘boete’). Keeper Willem Overdevest van Swift Boys 8 zou zich omdraaien in z’n graf:
Het contrast met de foto hieronder, waarop voorzitter Klaassen de selectie op zijn verantwoordelijkheden wijst (en vice versa) is groot: liefst 18 spelers uit Nijmegen en wijde omtrek waren deelgenoot van de laatste voorbereiding op de eerste competitiewedstrijd. En juist daar zit ons geluk in: afzwaaiende grootheden als Koen Flipse en Sebas Groffen worden bijna vanzelf voor heel even naar de vergetelheid verdrongen door nieuwe helden met een verhaal.
Atletische aanwinsten
Neem Steven Nuytinck (foto onder). Bij atletiekvereniging Prins Hendrik uit Vught, steeg hij naar grote hoogte, maar sprong hij vooral naar grote afstanden. Hij werd er zelfs Nederlands kampioen mee. Een noodlottige achillespeesblessure doorkruiste zijn plan voor olympisch goud, maar na een intensieve revalidatieperiode pakte Steven de handschoen(en) op: hij werd keeper. En dat kan ‘ie, en hoe. Uni VV bood hem na een keertje meetrainen meteen een lidmaatschap aan en zaterdag verdedigt Steven direct het doel.
Vriend Jorian Damen (foto boven) is dan alweer enige tijd een vertrouwd gezicht op het Universitair Sportcentrum in Nijmegen. Ook hij kent een atletiekverleden en daarnaast is hij held van beroep. Na nauwelijks een maand in het roodzwart is het alsof hij nooit iets anders heeft gedaan. Vader Toon – in Jorians kielzog meegekomen – is trouwens al net zo’n aanwinst: net als zijn zoon heeft hij nog geen wedstrijd gemist.
En wat te denken van Jasper van Holland. Zelden op het veld gevoetbald, lid geworden op vrijdag, op zaterdag in de basis tegen het Blauw Geel’55 van trainingslid en Uni VV-er in spé Simon Kooiman (5-2 verlies). Of Wouter Bisseling. Begon onlangs een nu al succesvol wokrestaurant in Marokko, verblijft buiten het toeristenseizoen om een aantal maanden in Nederland en is pardoes onderdeel van de trainingsselectie van Uni VV; om over de terugkeer van levende legendes Tas en Tijs nog maar te zwijgen. Eén naam mag in dit rijtje niet ontbreken en dat is die van de rechtstreeks uit ‘De Tranen van Kuif den Dolder’ weggelopen Berend de Bruijn van Knegselse Boys.
Materieel geluk
Geluk zit dus niet alleen in wel of niet degraderen, maar ook in de mensen met wie je wel of niet degradeert en in de tegenstanders tegen wie je je wel of niet handhaaft. Maar geluk kan ook materieel van aard zijn. Daar een Uni VV-er uniforme trainings- of inloopshirts verafschuwt, vormt een doorsnee training of warming-up een palet aan de prachtigste clubtenues en is het na iedere zomerstop weer watertandend toekijken naar welke souvenirs het al uitdijende assortiment nu weer aanvullen. Vermeldenswaardig zijn bijvoorbeeld het shirt van de nationale ploeg van Bosnië (Peter), alsmede het tricot van FK Sarajevo (wederom Peter), maar zeker ook AJ Auxerre (Bram), Atletico Nacional (Jorian), SBV Excelsior (Steven), vv Lettele (Jelle) en InterSport (Tijs)
En wie na het lezen van dit verhaal graag deelgenoot wil worden van het gelukkigste voetbalteam van het hele district oost: meld je aan! Morgen mogen we weer. Gelukkig!