Het lijkt er de laatste jaren op dat Uni VV een abonnement heeft op de nacompetitie om lijfsbehoud in de derde klasse A. Twee seizoenen bereikten we die op eigen kracht en ontdeden we ons van Krayenhoff. Vorig jaar hadden we als hekkensluiter de hulp van (het uit de competitie genomen) Veluwezoom nodig – waarna we wel zelf afrekenden met DVV. Dit seizoen werden we verlost van SC Oranje en dus is het voor Uni VV nog niet gedaan, nadat we zaterdag in de laatste speelronde verloren van kampioen VRC (0-1).
De ploeg uit Veenendaal kon een week eerder al de titel vieren omdat de concurrentie onverwacht verloor en daar was onze penningmeester niet blij mee. Die had zich namelijk al rijk gerekend; bij een kampioenswedstrijd op het USC hadden we de supportersbussen vol met publiek van VRC een forse entreeprijs kunnen ontfutselen. Nu kostte het bezoek van de toekomstige tweedeklasser ons alleen maar geld. De erehaag die ons elftal bij het betreden van het veld vormde voor de gasten was weliswaar gratis, maar de bos bloemen voor de gasten was een rib uit het lijf voor onze armlastige vereniging.
Hoe nijpend de situatie is, bleek wel bij het omkleden. Koen meldde zich rijkelijk laat bij de tas met spullen en viste in soktechnisch opzicht achter het net. De zwarte kousen waren op en dus deed hij de warming-up met dank aan doelman Joris in een modieuze zwart-roze combinatie. Het misstond hem overigens niet. Gelukkig bood het tweede elftal de helpende hand, zodat we om 14.00 uur toch allemaal in een kloppend tenue aan de wedstrijd begonnen.
Het was overigens niet de enige opmerkelijkheid op kledinggebied deze middag. Waar de scheidsrechter van vorige week een broekie was, had de arbiter van zaterdag zijn broekie vergeten. Bob was gelukkig voor de heer Hogeweide de beroerdste niet en stond zijn reserve-exemplaar af, zodat de leidsman niet in zijn ondergoed hoefde te fluiten. De wedstrijd was vervolgens illustratief voor ons spel van de laatste weken: best aardig gevoetbald, maar wel verloren. Kansen waren niet besteed aan onder meer Oscar, Sam, Jos en Ilja, terwijl VRC aan de andere kant aan één kopbal genoeg had: 0-1.
Toch keken we met een goed gevoel terug. Al was het maar vanwege het afscheid van routinier C. In de tweede helft ging hij bij zijn publiekswissel op de schouders van het veld af, naderhand waren er mooie woorden (en een enkele stekelige opmerking) tijdens de speech van Jos en pils van Paolo. Ondertussen deed Willem in een uitgebreid voetbalcollege onze tactiek uit de doeken aan de moeder van Marius, dus het was zelfs voor de toeschouwers een leerzame middag. Het enige minpunt: Koen had gefaald en daardoor moest C’tje het doen zonder de door alle ploeggenoten gesigneerde bal, waarop hij zich zo verheugd had. ‘Eindelijk weer ballen’, had Koen die ochtend nog laten weten, waarna de overige leden van het organisatiecomité dachten dat het geregeld was. Maar dat bleek een misvatting.
Ook was na afloop duidelijk dat we zijn geëindigd als dertiende en dat we in de nacompetitie gekoppeld worden aan vierdeklasser Dodewaard (Deadworth voor Paolo), die strijdt voor promotie. Dan hopen we de eerste stap te zetten in de richting van een verlenging van ons derdeklasserschap. Zaterdag om 14.30 uur treden we aan op sportpark De Eng en alle support is welkom!
De laatste momenten van Cyrille als speler van Uni VV 1: