Er zijn dit seizoen nog maar weinig wedstrijden geweest waarover Uni VV echt tevreden mag zijn, maar in ieder geval deden we tegen de concurrenten Dodewaard en VCA wel wat er van ons verwacht werd: winnen. De zege op ESA was daarna een mooie bonus. Helaas leverde het cruciale duel met sv Panter ons afgelopen zaterdag een (terechte) 3-1 nederlaag op.
De ploeg uit Veenendaal kwam daarmee samen met ons op een gedeeld elfde plaats; een plek die uiteindelijk leidt tot het spelen van nacompetitie om lijfsbehoud. ‘Uni VV is de sigaar na nederlaag’, had dan ook de titel boven dit verslag kunnen zijn, met een subtiele knipoog naar de clubhistorie van onze opponent (“destijds opgericht door sigarenfabriek De Panter, een van de vele fabrieksclubs die Veenendaal rijk was”, citeren we de website van de vereniging). Er zijn echter nog zestien duels te spelen, dus voor dergelijke conclusies is het nog wat vroeg.
Toch is het duidelijk dat het in alle opzichten beter moet bij Uni, willen we oprukken in de richting van een plaats in de veilige middenmoot van 3A. Als een tegenstander over meer kwaliteit beschikt, is dat geen schande en hoeft dat ook geen probleem te zijn. Maar dan moeten wij daar wel wat anders tegenoverstellen en dat was zaterdag niet (voldoende) het geval. Niet dat er in individueel opzicht jongens waren die hun best niet deden, maar als elftal brachten we eenvoudigweg te weinig en dus was er op de overwinning voor SVP niets af te dingen.
Dat terwijl er zeker iets te halen was in Veenendaal (behalve een naar verluidt aan te bevelen broodje kipburger in de kantine). Na de vroege voorsprong voor de thuisploeg kwamen we op het zware veld terug tot 1-1, toen spits Job een lange bal van keeper Joris met het hoofd verlengde en linksbuiten Jos raak schoot. Onze 3JS lieten zodoende zien dat er wel degelijk muziek zit in Uni VV. In de tweede helft vielen de 2-1 en de 3-1 evenwel kort achter elkaar en ondanks een slotoffensiefje onzerzijds gaf Panter weinig meer weg.
Tot overmaat van ramp verloren we ook Joost en Belg nog met blessures; of zij er na het komende (vrije) inhaalweekeinde alweer bij zullen zijn, moeten we afwachten. Was er dan helemaal niets positiefs te melden? Natuurlijk wel, coach Smits liet tijdens de bespreking weten dat Job plechtig heeft beloofd vaker te komen trainen.