Na een maand zonder competitiewedstrijden was het dit weekend zaak om de goede lijn van de laatste twee wedstrijden voort te zetten. Tegenstander op deze zonnige zaterdagmiddag was stadsgenoot Keizerstad, waar we de afgelopen jaren gemengde resultaten tegen hebben geboekt. Soms een nipte overwinning, soms kansloos onderuit. Deze zaterdag was het overduidelijk de tweede optie. Een afgetekend 4-1 verlies.
Uni VV moet de komende weken vechten voor een laatste kans op lijfsbehoud, maar daar was tegen onze vrienden van Keizerstad niks van terug te zien. Binnen 30 minuten stond het al 3-0. Uni kreeg maar geen grip op de onnavolgbare nr. 7 van Keizerstad, maar werd vooral afgetroefd op gretigheid. Na de 3-0 kon spits Job Wissink al van het veld met een blessure en betrad zijn naamgenoot het veld na zijn langverwachte terugkeer uit Azië. Zijn voetbaltalent zit echter nog ergens diep in zijn backpack verstopt, want zijn toegevoegde waarde was vrijwel nihil. Zo is het momenteel zoeken naar een fatsoenlijke invulling van de spitspositie bij Uni VV, ‘in between jobs’ zeg maar. Snus’ oordeel was duidelijk: ‘Je beste moment vandaag Job, was toen je besloot om van de bal af te blijven’. Verwijzend naar het overstapje waaruit de 4-1 van Ilja ontstond. Het enige lichtpuntje van Uni VV deze wedstrijd, want verder dan een kamikaze-aanval van Kazuki kwam de universiteitsploeg niet vandaag.
Laten we het erop houden dat het een gebrek aan ritme was. Volgende week SKV!