Nee, het is nog niet het seizoen van Uni VV. Nadat de eerste periode zonder overwinning en met slechts twee punten werd afgesloten, was er ruim een week geleden in Veenendaal evenmin succes: op bezoek bij SV Panter werd met 4-2 verloren. Toch was het een nederlaag die wellicht perspectief biedt.
Waar we tijdens veel van de eerste wedstrijden lange tijd partij konden bieden, maar na de pauze overlopen werden, legden we tegen Panter juist in de tweede helft onze beste 45 minuten van deze competitie op de mat. De terugkeer naar 4-3-3 bracht niet direct het gewenste resultaat, getuige de 3-0 ruststand (al bracht apper van dienst Barterazzi de thuisblijvers in verwarring door het over 0-3 te hebben), maar daarna slaagden we er zowaar in om ons op te richten, de tegenstander bij de strot te grijpen en nog te scoren ook.
Helaas gebeurde dat wel pas nadat het eerst nog 4-0 was geworden en dus was het duel reeds goeddeels beslist, maar we mogen vertrouwen putten uit het restant van de wedstrijd. Prima aanvallen resulteerden in kansjes en twee doelpunten; we krijgen er jammer genoeg geen (bonus)punten voor, maar de mooiste goal van de middag was van spits Job (al mocht volgens vriend Borgo ook het voorbereidende werk van Borgo niet onderbelicht blijven) en vervolgens deed Willem het gewoon, tekenen voor het slotakkoord.
In de derde helft waren er bij Jos wijze lessen van onze ervaren oud-ploeggenoten, die zelf met 3-1 hadden gewonnen. Onze eigen afwezige Jos haalde in de Ardennen opgelucht adem, omdat hij zijn beloofde kistje overwinningspils in huis kon houden. Aanvoerder Koen, een harde, bood ondertussen zijn excuses aan Wiltjo aan vanwege zijn wat al te driftige coaching. Wiltjo, ‘de Messi van Dalfsen’, vond dat echter onzin en maakte duidelijk best tegen een verbale oorwassing te kunnen. Koen vervolgens liet weten Wiltjo tijdens het weekend weg komende zomer ‘een ontzettend lelijk wijf’ te gunnen.
Tijdens de derde helft werden de ervaren mannen van het derde ondanks hun ervaring geklopt op uithoudingsvermogen: “Blijkt maar weer: de eerste pannenkoeken zijn voor de kinderen. Nu staan de echte mannen op!”, betoogde Koen heupvol. Laten we deze variant op het spreekwoord het eerste gewin is kattegespin dan maar ter harte nemen; ons niet druk maken om het feit dat we nog zonder competitiezege zijn en zaterdag tegen Zelos vol voor onze ‘eerste pannenkoek’ gaan.
