Melvin leeft en hoe. Lees hier zijn mail die ik maar even gepubliceerd heb.
Het gaat goed hier! Ik heb nu al met al drie keer Echt in het onderzoeksgebied rondgewandeld, -gereden en -gekeken en dat was erg gaaf. Met die kamelenmelk zat het overigens wel goed. Natuurlijk is een beperkt dieet dat niet veel verder gaat dan melk, melk en nog eens melk, de melk van kamelen is wel goed spul. Qua smaak doet het heel erg denken aan koemelk. Kamelenmelk is wat betreft inhoud alleen veel sterker. De eerste keer dat je het drinkt schijt je binnen een uur werkelijk alles dat je in je hebt uit (mijn eerste ervaring was echt heftig, vier keer binnen een minuut of twintig, ik moest rennen om een beetje op een afstandje te kunnen neerhurken en ik scheet zefls mijn eigen jellabia (moslimgewaad) onder. Na die eerste keer dat het je hele systeem heeft geleegd is het echter supergoed spul voor je maag, zo beweert iedereen hier maar zo heb ik ook zelf ondervonden. Ik begreep van mijn vader dat er nu zelfs in Nederland een onderzoek wordt gedaan naar de helende / medicinale werking van kamelenmelk.
Op dit moment ben ik weer in Khartoum. Voor mijn onderzoek heb ik besloten om hier ook het een en ander te doen. Heb gesproken met mensen die in Khartoum wonen maar eigenaar zijn van een kudde kamelen in mijn onderzoeksgebied. En ik ga hopelijk nog wat poëzie en muziekmateriaal verzamelen speciaal van de groep waarover mijn onderzoek gaat waarin de kameel wordt bezongen. Mijn idee is verder om nog een keer te proberen een maand of een aantal weken een vergunning te krijgen en nog een paar goede tochten per auto te maken door het gebied en nog wat mensen daar te bezoeken (onder andere mensen die ik eerder al heb ontmoet). Daarna kom ik weer naar Nederland, een beetje eerder dan gepland (waarschijnlijk, moet het nog wel even met mijn begeleiders in Nederland overleggen) omdat er een referendum aankomt waarbij ongeregeldheden worden verwacht. Aan de ene kant vind ik het wat laf om ‘m daarvoor te peren, het voelt een beetje “zodra het ook maar gevaarlijk dreigt te worden, gaan die schijterige Europeanen er van tussen”. Aan de andere kant heb ik of mijn onderzoek helemaal niets met het referendum te maken en slaat het nergens op voor mij om hier een beetje te gaan zitten afwachten tot de boel escaleert. Bovendien acht ik het niet onwaarschijnlijk dat de moeilijkheid van het verkrijgen van een vergunning met het referendum te maken heeft. De overheid houdt niet van pottenkijkers bij dit soort gelegenheden, ook al kijk ik pot in een heel ander gebied…. Dus begin januari kom ik misschien alweer terug (een maand eerder dan gepland). Hopelijk kan ik dan in augustus van volgend jaar nog een maandje terugkomen. Dan is alle gevaar geweken (ga ik maar even vanuit) en is in het gebied waar mijn onderzoek op focust regentijd, dat is de mooiste tijd van het jaar, de tijd van plenty en groene grasjes en bomen. Een kamelentocht door het gebied is dan gemakkelijker en leuker en dat lijkt me echt gaaf.
Doe de groeten aan de mannen en je dame en succes morgen tegen SKV!
Groet! Merijn