Strafschoppensyndroom UniVV eindelijk ontrafeld…..

Bron: Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:C437
Gepubliceerd op: 26-01-2010

Strafschop? Negeer de doelman!

Strafschoppen en het Nederlands voetbalelftal zijn geen goede combinatie. Een nieuw Engels onderzoek verklaart waarom: nerveuze strafschopnemers kijken te vaak naar de man in het midden van het doel. Door de nauwe coördinatie tussen blik en motorische controle neigt dan ook de bal meer naar het centrum, waardoor de keeper het schot makkelijker kan redden. Dat concluderen Mark Wilson et al. van de universiteit van Exeter (VK) in Journal of Sport & Excercise Psychology (2009;31(6):761-75).

De onderzoekers lieten 14 spelers van het universiteitsvoetbalteam van Exeter 2 series strafschoppen nemen. Hierbij droegen de voetballers een speciale bril die hun precieze oogbewegingen registreerde. De eerste serie vond plaats onder lage druk: de voetballers moesten hun best doen maar hen werd verteld dat het onderzoek op de bril gericht was. De tweede serie vond plaats onder hoge druk. Hierbij vertelden de onderzoekers de voetballers dat zij hun scores zouden delen met de andere deelnemers en dat de beste penaltynemer een beloning van £50 zou krijgen. Ook vulden de spelers een korte vragenlijst in over hun angstgevoel en zelfverzekerdheid.

Voetballers waren significant angstiger onder hoge druk. Angstige voetballers focusten eerder en langer op de doelman. Hierdoor schoten zij vaker naar het midden van het doel, binnen het bereik van de keeper.

Veel Nederlandse coaches, onder wie Johan Cruijff, geloven niet in het oefenen van strafschoppen, maar zien het als een loterij. Volgens hen is de druk die een speler voelt niet na te bootsen bij een training. De auteurs denken dat voetbaltrainers het effect van angst op oogbewegingen – en het effect van oogbewegingen op nauwkeurigheid – wel kunnen aanpakken met training. Voetballers moeten de doelman negeren en zich focussen op de hoeken van het doel. Dit versterkt het gevoel van controle en vermindert onzekerheid.