ZWOLLE – “Ik denk dat die jongens al het rendement uit hun contributie wilden halen”, lacht de net gepromoveerde John Beijen.
De oefenmeester, die bij vijf play-offs met WVF telkens achter het net viste, kan enige humor niet worden ontzegd. Want nadat zijn ploeg na het missen van de titel de nacompetitie in moest, verlengen de Boys de twee krankzinnige wedstrijden tegen UNI vv ook nog eens met een strafschoppenserie. Als het voor Beijen na de zesde keer dan eindelijk raak is, kan hij het gevoel maar moeilijk omschrijven. “Ik denk dat het stofje van besef nog even moet worden aangemaakt”, zegt de coach, die van een afstandje toekijkt hoe dat stofje bij de spelers wel als een bom is ingeslagen. De bloedstollende penaltyreeks eindigt voor de groenwitten in een explosie van geluk als keeper en routinier Johan Hukema (42) de vierde pingel van de gasten keert. Uitgerekend de paljas van de eerste minuut is zesduizend seconden later de held van Zwolle Zuid. “Prachtig, gewoon prachtig”, zegt de sluitpost met het vocht op zijn netvliezen. “Dat is zweet”, legt hij toch enigszins geëmotioneerd uit. “Na die eerste minuut kon ik wel door de grond zakken en dan dit”, vervolgt hij, denkend aan het moment dat hij de bal te zacht inspeelde op zijn back. Want terwijl de fakkels waarmee de spelers even daarvoor begroet werden nog niet zijn gedoofd, is Huub Meijerink er al als de kippen bij om uit te halen. “Dat schot weet ik aardig te keren, maar op de rebound was ik kansloos.” De klap komt keihard aan en slaat in één keer alle strijdlust uit de Zwollenaren. Tot overmaat van ramp wordt ook de 0-2 weggeven. Dit keer is het Marco Mulder die het leer compleet verkeerd raakt en zo Willem Klaassen voor zijn eigen doelman zet. De spits legt keurig af op de meegelopen Sjoerd Reutelingsperger, die de Zwolse droom aan diggelen lijkt te schieten. Lijkt, want in het tweede bedrijf staat er, net als een week eerder, een totaal ander Zwolsche Boys binnen de lijnen. Met een ongekend opportunisme walst de thuisploeg ineens over UNI vv heen. Als Wesley Bruins voor het eerst die middag een bal goed raakt, is Jeffrey van der Vlist er vandoor om de aansluitingstreffer binnen te schieten. De 2-2 hangt in de lucht, maar de vele kansen ten spijt weet de thuisploeg het niet af te maken. Tijdens de strafschoppenreeks blijkt de ploeg echter wel koelbloedig genoeg en gaat het, zeker op basis van de enorme mentale weerbaarheid, terecht naar de derde klasse. Hoe het ze daar zal vergaan is een zorg voor later. “We gaan eerst maar eens een goed feestje vieren, want dat hebben we hier lang niet meer gedaan”, weet Beijen.
Toch knap van Sjoerd, dat’ie -terwijl hij bij Huub in de kleedkamer zat- de 0-2 binnen wist te tikken…
Bron: De Stentor