De eerste speler die zijn pluim op kan halen is altijd luid en duidelijk te verstaan op de velden waar jullie roodzwarten moeten aantreden. Niet alleen tijdens de trainingen, waarbij vooral zijn douchemaat Sjoerd het moest ontgelden, maar ook tijdens wedstrijden klonk namelijk regelmatig een Limburgs ‘flikker toch op man’. Deze man toont een ongelooflijk enthousiasme en inzet gedurende trainingen en wedstrijden, verzaakt zelden en gaat voorop in de strijd. Ik las alleen ergens dat hij volgens de trainer niet moet proberen te scoren, alhoewel hij dat afgelopen jaar toch 1 keer wel gedaan heeft (helaas niet op het veld).
Deze man is een rots in de UNI-branding en volgens sommige spelers simpelweg onze beste verdediger, die spitsen van elk niveau volledig kan uitschakelen. Hij is daarmee een plaag voor menig aanvaller (en blondines in de kroeg). Deze lange is hard in de duels, zoals maar weinig Univ’v-ers dat hebben, en wordt daarbij geroemd om het feit dat hij afgelopen jaar geen enkele gele kaart haalde, zelfs niet voor het schelden tegen de scheids.
Opbouwende kritiek is er ook: hij doet af en toe nog rare dingen, zoals het zomaar naar voren sprinten of een mannetje uitkappen in de eigen 16. Daarnaast zijn sommigen ervan overtuigd dat als hij nog geconcentreerder zou spelen hij nog veel belangrijker zou kunnen zijn. Wacht maar af, jongens! Komend jaar zal deze krullenbol het nieuwe seizoen ingaan als papa, en dus een stuk beheerster en volwassener gaan spelen. De eerste pluim is voor Chris de Groot!
Er werd door sommigen al gesuggereerd dat zij wisten wat hen te doen stond wanneer Chris uiteindelijk speler van ’t jaar mocht worden, maar dat is dus niet nodig…