Verslag EMM

E.M.M. sprokkelt weer puntje tegen een titelkandidaat.

In de thuiswedstrijd tegen UNI v.v. uit Nijmegen werden de punten ‘broederlijk’verdeeld.
De pupil van de week Jaco de Regt had vanaf de aftrap nog maar nét gescoord bij doelman Bas Boonen of Henco Vink ( die had kunnen zien hoe het moest) kon het kunstje herhalen. Binnen ½ minuut na de echte aftrap verscheen de 1-0 op het mooie scorebord en kwam E.M.M. op voorsprong.
Deze vroege score bepaalde het verdere verloop van de wedstrijd.
UNI v.v. dat veruit de best voetballende ploeg had combineerde er flink op los. Maar in de verdediging stond E.M.M. als een huis. Jan van Wely greep op tijd in, Martin Hoencamp schakelde zijn tegenstander gewoon uit, Richard Pol moest de gevaarlijke en prima spelende Huub Meijerink het zo moeilijk mogelijk maken en dat lukte prima. Doelman Ruben de Ruijter greep een paar keer uitstekend in en de belangrijke NUL kon tot de rust behouden worden. Maar inmiddels was het een echte strijd tussen de verschillende speelstijlen geworden. De techniek, balvaardigheid en het inzicht enerzijds van UNI v.v. en anderzijds de tomeloze inzet, discipline, gezonde strijdlust van E.M.M. dat nog steeds veel blessures kent.
(Freek Raaijman, Wieger van der Spek, Roy Versteegen, Angelo de Wild, Wim Gerritsen en William van Meel waren er niet). E.M.M. kreeg een paar hele goede kansen en na afloop vond menigeen dat er in die periode afstand genomen had moeten worden en dat daar de 2 punten die er meer waren te verdienen geweest zijn blijven liggen.
Het lukte UNI v.v. niet zo deze zaterdag en als we dan zoeken naar de reden dan kunnen we alleen maar stellen dat het nodige geluk ze ontbrak maar ook dat ze zichzelf ernstig te kort deden door veel energie te verliezen in het met Jan en Alleman en iedereen en van alles te gaan praten. De directe tegenstander, de scheidsrechter, de toeschouwer, de aan zijn laatste seizoen bezig zijnde ‘trainer’ W. de Haard ( 76 jaar, en het wachten is op Leo Gardien) en soms een eigen speler moesten het ontgelden, de een wat meer dan de ander overigens.
Scheidsrechter G.Bleumink uit Wezep gaf na afloop aan dat hij wel van dit soort wedstrijden hield. Maar het ware beter dat hij het vele praten binnen de lijnen éérder aanpakte dan in de laatste 10 minuten. Aan de pittige wedstrijd had hij soms de handen vol en niet iedereen begreep zijn beslissingen altijd. Maar van invloed was het zeker niet.
Na de rust een zelfde spel, aanvallende impulsen van UNI v.v. en uitvallen van E.M.M.
In de 21ste minuut kwam dan de verdiende gelijkmaker. Nadat Ruben goed redde kwam de afgeslagen bal bij Bruno van Laar die vanaf links keihard en diagonaal in de rechter bovenhoek zeer fraai kon scoren.
Iedereen had zich op nog 25 erg hete minuten ingesteld maar gek genoeg vervlakte de wedstrijd. Het was zelfs E.M.M. dat de allergrootse kans kreeg. Kort voor tijd kón Patrik Jansen eigenlijk niet missen en elke E.M.M. supporter had de armen al in de lucht gestoken maar kon die direct laten zakken tot op het hoofd om aan te geven hoe het toch mogelijk was dat die kans om zeep werd geholpen.
Na de gelijkmaker onderscheidde UNI v.v. aanvoerder Wouter van Beukelaar zich door stevige gesprekken te voeren met de scheidsrechter én het publiek. Directe tegenstander Patrik Jansen moest het ook een paar keer ontgelden en deze werd uit voorzorg door trainer Adrie Morren gewisseld. Net zoals doelpuntmaker Henco Vink trouwens. Zij werden vervangen door Chiel de Waal en Judy Bralds. De derde wissel, 16 jarige talent Rogier Beelen, bleef nog op de bank, de wedstrijd was er nou net iets te hectisch voor. Maar zijn kans komt, zeker te weten.
Opstelling E.M.M.
Ruben de Ruijter, Jan van Wely(aanv), Martin Hoencamp, Richard Pol, Hugo Versloot, Jeroen Veenbrink, Dort Lamers, Dwight van der Meijde, Henco Vink ( Judy Bralds), Patrik Jansen ( Chiel de Waal), John de Wild