Uni VV – Excelsior 2-1

Na een goeie teamworksessie op ’t afstudeerfeestje van Joris en Michel op vrijdag, mochten we zaterdag de eerste competitiewedstrijd op ’t heilige rubber spelen. Op de verjaardag van Rinus was de zomer zowaar opeens weer terug, wat tot een warm circuit leidde. Uit de voorbespreking van Rinus bleek “never change a winning team”, hoewel Pieter ondertussen wel een zere hand zal hebben van ’t kloppen aan de deur…

Uni startte goed aan de wedstrijd en was al snel een aantal keer dreigend. Na een minuut of 20 kon Huub aan de rechterkant doorgaan, ging onnavolgbaar op de bal staan, kon toch door naar de achterlijn en zette voor op Bert, die vervolgens fraai binnen schoot. Hierna liet Uni Excelsior wat komen, maar de gasten uit Zetten wisten zich niet echt raad in de kleine ruimte. Uit een van de counters pikte Huub de bal op bij de middenlijn en iedereen dacht dat ie Bert opnieuw in scoringspositie zou brengen. Huub passeerde echter zelf gewoon drie man en schoot beheerst binnen 2-0.

Hierna trachtte Excelsior terug in de wedstrijd te komen. Een keer waren ze dichtbij, maar door onbesuisd inkomen werd niet ’t doel, maar Bas vol op z’n hoofd geraakt. In eerste instantie leek hij door te kunnen, maar toen ie in de kleedkamer niet meer wist hoeveel ’t stond, leek ’t beter om te wisselen. Alleskunner/manusje van alles Gerben werd vervolgens in ’t doel geposteerd, zo bleef de verdediging in elk geval intact.

En Gary bleek aardig een balletje tegen te kunnen houden, al erkende hij na afloop moeite te hebben 45 minuten geconcentreerd te blijven. Goh…. Maar hij reageerde erg adequaat op een kopbal bij de tweede paal. Ook in andere situaties acteerde hij buitengewoon koelbloedig. Slechts bij een zeer onterecht gegeven penalty bleek hij kansloos op ’t rollertje van de linksbuiten van Excelsior. Daarvoor had Uni al op 3-0 moeten staan. Pieter wist deze week wel ’t net te vinden, maar de grensrechter vond ’t nodig de goal af te vlaggen. Eerder in de tweede helft waren kansen voor Bert en Edwin ook al net naast gegaan, dus ’t werd toch nog benauwd de laatste minuten. Huub kreeg nog een goeie mogelijkheid, maar had de kracht niet meer om de bal goed te plaatsen.

Uiteindelijk werd de overwinning over de streep getrokken en kon ’t clublied wederom worden ingezet. Ik zou tenslotte nog een heel verhaal kunnen vertellen over onze vrouwelijke scheidsrechter, maar dat houd ik lekker voor mezelf…

Volgende week op jacht naar de koppositie!