Toen we de administratieve zaken vorig weekend na de wedstrijd tegen De Treffers op orde hadden en duidelijk was dat we in de derde klasse A op doelsaldo achter VCA als twaalfde waren geëindigd, bleek dat we in de nacompetitie gekoppeld zouden worden aan Krayenhoff. Zaterdag stond de eerste van twee ontmoetingen op het programma en ‘thuis’ wonnen we met 4-0.

Toch ging Uni VV de boot in, maar gelukkig was dat pas ’s avonds. Topscorer Jos vierde samen met zijn lieftallige Noortje feest en deed dat op de Waalkade. De titel boven dit verhaal had derhalve ook ‘Uni VV in veilige haven’ kunnen zijn, maar er staan ons zaterdag nog 90 ongetwijfeld hete minuten te wachten op sportpark De Schoonhorst; laten we dus vooral niet te vroeg juichen. Krayenhoff zal immers strijden voor de laatste kans, zo mogen verwachten. Bovendien was het krachtsverschil niet zó groot als de cijfers 4-0 doen vermoeden

Opmerkelijk genoeg speelden we juist voor rust ijzersterk, maar werd in de eerste helft niet gescoord. Reden tot juichen hadden we na de pauze wel, viermaal zelfs. Hoewel Krayenhoff sterker startte, was het Uni VV dat op voorsprong kwam. De woorden ‘Speler van het Jaar’ waren afgelopen week nog niet gevallen op de groepsapp, of de Belg besloot dat het dan maar eens tijd werd om uit te blinken. De sterrenkundige was vanaf minuut één volop aan het shinen en leidde ook de openingstreffer in. Vier keer binnen luttele seconden ging de bescheiden Vlaming het duel aan en uiteindelijk werd dat Krayenhoof te veel; Thomas veroverde de bal, bediende Thom en die prikte in de korte hoek binnen, 1-0.

Daarna was het de beurt aan Jos. Hij had in de omschakeling een zee van ruimte voor zich en wachtte geduldig op een loopactie van good old Marienjo, die na een lang seizoen met het derde bereid was om aan te sluiten bij de hoofdmacht en daarvoor met een basisplaats werd beloond door trainer Ronald Smits. Zo hadden we – met ook Thom en de man met het haar – zowaar een voorhoede die bestond uit drie echte aanvallers; sinds de winterstop een unieke situatie voor Uni VV. Afijn, Jos dus. Hij wachtte en wachtte en dribbelde ondertussen verder, tot hij concludeerde dat Marienjo niet van plan was om richting doel te spurten. Er zat op die manier weinig anders op dan zelf uithalen en dat deed de bijna afgestudeerde blondine fabuleus. Met zijn gouden linker schoot Jos de bal in de kruising, maar bekijk onderstaande beelden en verder commentaar is overbodig.

Daarmee was de koek nog niet op, want ook onze aanvoerder deed een duit in het zakje. Koen, kweker van beroep, verlengde een scherp ingedraaide vrije trap van Jos en bracht de marge zo op drie. De vreugde die deze treffer teweegbracht, toverde zelfs een glimlach op het gezicht van Joost – buiten de boot gevallen in de basisopstelling, maar net als Pablito en Vinnie op lovenswaardige wijze van waarde als invaller. Bart was trouwens eveneens heel goed op de bank en De Keeg maakte als ballenjongen meer meters dan hij het hele seizoen had gedaan.

Niets dan lof dus voor iedereen. Enige dissonant was onze geblesseerde linksbuiten, die spontaan aanbood om zichzelf als ‘Happy hooker’ op te stellen achter het raam van het kassahokje; op die manier hadden we mooi wat entreegeld kunnen vangen dat had kunnen dienen als tegemoetkoming voor de gemaakte kosten inzake de zoekgeraakte truitjes. Helaas bleek het aanvangstijdstip van 14.00 uur wat al te vroeg. Toch houden we van je, Happy! Kort voor tijd (Happy was inmiddels ook langs de lijn gearriveerd) werd onze uitgangspositie voor de return van zaterdag bij Krayenhoff nóg beter, want Jos schoof zijn tweede van de middag binnen en bepaalde de stand daarmee op 4-0.

Rest ons nog om een woord van dank uit te spreken richting v.v. Trekvogels. Omdat ons eigen universitair sportcentrum wegens de voorbereidingen op de Marikenloop van zondag niet beschikbaar was, moest er uitgeweken. We konden terecht op het veld van onze buren uit Nijmegen-Oost en op sportpark De Kwakkenberg boekten we meteen onze grootste overwinning van het seizoen. Naar verluidt loopt de aanvraag voor volgend seizoen al, of we dan al onze thuiswedstrijden aan de Luciaweg kunnen voetballen. Komend weekend weten we pas of we die duels zullen spelen als derdeklasser – want we zijn er nog niet – maar zaterdag werd de prachtige zege al wel vast gevierd met Jos als stralend middelpunt. We kregen die lach niet van zijn gezicht.

Wat een weekend! De Giro d’Italia in Gelderland, een bizarre ontknoping in de Eredivisie en tussendoor een heerlijke, zwaarbevochten overwinning van Uni VV: de stadsderby tegen Keizerstad (2-1) leverde drie broodnodige punten op. De ploeg van trainer Ronald Smits, zaterdag afwezig, heeft de kansen op een verlenging van de status als derdeklasser zodoende nog steeds in eigen hand. Minstens zo noemenswaardig was dat rechtsback Willem op gele schoenen speelde. [..]