War Horse

Het voelt de laatste anderhalve maand als trekken aan een dood paard. Geen lijzige Spielbergfilm over een paard dat alle bommen en granaten ontloopt, maar een door zijn hoeven gezakte nachtmerrie. Ik lig er vannacht letterlijk wakker van. Op de training moet ik al blij zijn als er een 4 tegen 4 gemaakt kan worden, op zaterdag staan we nét aan met elf man en een halve paardenkop. Om vervolgens drie keer op rij vrijwel kansloos te verliezen.

Bijvoorbeeld gisteren tegen SKV, met ontluisterende cijfers: 1-5.
Joris van Meel na een wedstrijd sprakeloos en socialize-loos. Nuff said.
Wouter, teruggehaald uit het 2e, tegen Ostrabeke nog een van de betere, kon niet lekker tegen zijn directe tegenstander Beukelaeren en werd meerdere malen in de luren gelegd door de beste speler van het veld, nummer 11 van SKV.
Van Dick wordt al in zijn eerste seizoen een leidende rol in de verdediging verwacht, maar naarmate de wedstrijd vorderde ebte het daarvoor benodigde zelfvertrouwen weg.
Koen is bij afwezigheid van Bruno aanvoerder, ondanks dat hij met 24 jaar nog altijd een van de jongste spelers is. Fit, fanatiek en een belangrijke steunpilaar. Toch voel je soms dat er een schriel muilezeltje voor de kar staat in plaats van een stevig trekpaard.
Gijs begon met wat foute passes, herstelde zich prima maar de directe tegenstander was hem toch regelmatig te vlug af.
Van Gerben konden we niet meer vragen dan dat hij heeft gegeven. De eerste volledige training achter de rug sinds maanden en meteen de hele wedstrijd centraal op het middenveld. Verdedigend sterk gespeeld, maar kon in balbezit Job niet ondersteunen.
Het was echt een ‘alle ballen op Marienjo’-dag. Te pas en te onpas zoeken we naar de snelle topscorer. Miep echter voelde zich ongelukkig, speelde ongelukkig, en was ongelukkig met een sterke back.
Job heeft hard gezwommen als Nemo in een veel te grote oceaan. In tegenstelling tot de film liep dit niet goed af.
Jaap vond ik een van de lichtpuntjes. Hij sleurde zich het veld over (met lomperd nr. 2 voortdurend aan zich vastklampend) en hield zijn commentaar op de verdediging keurig voor zich. Helaas kreeg hij nauwelijks goede ballen, waardoor het licht erg flets bleef…
Merijn verloor on-Merijns veel de bal. Scoorde wel middels een knap schot met links vanaf de zestien in de benedenhoek.
Wout was als zijn haar na de wedstrijd: niet in vorm.
Willem viel redelijk in en strooide met een aantal goede passjes. Helaas stond het toen al 1-4.
Bert kwam na een hele wedstrijd bij het 2e ook nog het veld in. Hij was direct een goed aanspeelpunt, legde af, maar Wouter schoot hoog over. Daarna heeft Bert waarschijnlijk geen bal meer kunnen raken. Laten we maar zeggen doordat er weinig tijd was.
Dit is de naakte waarheid. Ik zie de goede wil en het harde werken bij de aanwezigen, maar het gewicht van de afwezigen konden zij niet dragen. SKV speelde met meer vertrouwen, gretigheid en een puntenpakkende grensrechter en heeft verdiend gewonnen.

Hoe gaan we dit schijndode paard reanimeren? Het beste paard van stal worden we niet meer, maar we moeten wel de eindstreep halen. De afwezigheid van spelers is iets dat we niet in de hand hebben. Daarom is het lekker dat we volgende week vrij zijn. In die periode komen een aantal jongens weer terug van hun ziekte, blessure of weekendje weg. De selectie wordt dus weer sterker en fitter! Daarnaast is de puntendeling tussen Brakkenstein en Dodewaart een opluchting, omdat we nog boven die eindstreep staan en het in eigen hand hebben. Brakkenstein heeft daarbij een lastiger programma dan wij. Bovendien wordt het mooi weer, dat past onze voetballers wel!

De omstandighedenverwachting ziet er dus overwegend zonnig uit, met slechts af en toe stapelwolken. Wel wil ik een beroep op jullie doen, op datgene dat we zelf in de hand hebben: KOMEN! Nee, ik bedoel niet iets in je hand hebben en dan komen, ik bedoel kom naar de training, de wedstrijden en het Sportcafé en Café Jos. Kom ook als je geblesseerd bent. Kom, maak plezier met het stel mooie gasten dat jullie zijn. We hebben er drie nieuwe toppers bij, laat hen zien wat de kracht van Uni VV is! Juist in de sportief moeilijkere tijden moeten we onze sterke teamgeest tonen. Gisteravond is de eerste aanzet al gegeven, met een ouderwets topavondje Jos: bedankt Wouter, Nicolet, Lars, Willem, Sjoerd, Jos, Koen, Wout, Floor, Merijn, Jojanneke, Dick en mijn eigen Marlijneke! Volgende week zaterdag gaan we aan het eind van de middag trainen, vervolgens naar Jos en wie weet waar de Aanvoerder van de Nacht ons naar toe voert! Suggesties voor het Aanvoerderschap kunt u achterlaten in het reactiepaneel! KOMAAN UNI VV!!!!!!!

Zo. Ditmaal heeft uw trainer gesproken. Hij duikt nog even terug het bed in, in de hoop geen afgehakte paardenkop naast Marlijn aan te treffen…