NIJMEGEN Voetbalclub officieel los van de universiteit maar voor altijd op het sportcentrum

bron: de Gelderlander

NIJMEGEN Voetbalclub officieel los van de universiteit maar voor altijd op het sportcentrum

UNI VV voortaan een ‘burgercluppie’

UNI VV bestaat 55 jaar.

Maar het had niet veel ge­scheeld op de Nijmeegse zaterdagderdeklasser had de 56 kaarsjes niet meer kunnen uitblazen.

door Danny van den Broek
In zijn laatste jaar als secretaris/ penningmeester had Ger Keukens ( 62) de club bijna moeten opheffen. „UNI VV is 55 jaar geleden opgericht als een sectie van de personeelsvereni­ging van de universiteit. Dankzij de subsidie van die kant is de con­tributie altijd laag geweest. Daar­voor moest het dagelijks bestuur wel uit personeelsleden bestaan en vijfenzeventig procent van de leden lid zijn van de personeelsver­eniging,” zegt Keukens.

Toen ze anderhalf jaar geleden op de universiteit besloten alle secties eens tegen het licht te houden, voelde Keukens de bui al hangen.

„We hebben tachtig leden. Slechts vijftien procent is lid van de perso­neelsvereniging. Het was geen ver­rassing dat de subsidie (voor elk lid honderd euro, red.) per 1 juli 2011 zou worden stopgezet.”

Een snelle berekening leerde dat de eigen bijdrage voortaan rich­ting de 360 euro zou gaan. „We za­ten in een rouwproces. Ik dacht echt: dit is het einde”, weet Marcel Rözer. De 51-jarige Achterhoeker is een exponent van de zaterdag­club. Lid sinds 1985 en altijd blij­ven hangen. „Ik ben totaal ver­knocht aan deze club. Zoals zoveel leden. Jan Kuiper is 62 jaar. Kon kiezen. Stoppen met voetballen of een nieuwe heup. Hij koos voor het laatste. Zit nu elke dag in het krachthonk.”

UNI VV. Je moet lid zijn om dat gevoel te begrijpen. Bijvoorbeeld het fenomeenWil de Haard, die door iedereen Rinus wordt ge­noemd. Veertig (!) jaar was hij de trainer van het eerste. Of neem Ger Keukens. Sinds 1971 bestiert de secretaris/penningmeester de club in zijn eentje. „Wil Hartskeerl is voorzitter. Alleen in naam dan.

Vier jaar geleden benoemde hij Ri­nus de Haard bij diens afscheid tot erelid. Zijn enige officiële daad.”

Warme glimlach bij Rözer. Hij houdt van de sfeer die bij de club hoort. „UNI VV, dat is elke zater­dag lachen om dezelfde grappen.

Lekker voetballen. Een paar bier­tjes in het sportcentrum en dan met z’n allen naar café Jos, waar om half zes de vlammetjes langsko­men.”

En wie Keukens diep in zijn hart kijkt weet ook dat hij het prima naar zijn zin had, zo in zijn eentje. „ Als iemand de boeken wilde in­zien, vond ik dat goed. Maar dan ben je wel gelijk de nieuwe pen­ningmeester, zei ik dan.” Brede grijns. „ Als ze met mij iets gingen overleggen zeiden ze niet voor niets dat ze bij het Politbureau langs moesten.”

Toch had hij de laatste maanden wel eens beter geslapen. „ Er moest iets gebeuren. Het financiële gat was te groot. Voor het eerst heb­ben we een algemene ledenverga­dering gehouden. Ik las de statu­ten en constateerde dat we ons al die jaren nergens aan gehouden hebben.”

Keukens overlegde die avond een financieel plaatje met de nodige bezuiningen. „We maakten altijd gebruik van het sportcentrum.

Ook als er maar zes man wilden trainen. Nu gebeurt dat een aantal maanden na het seizoen niet meer. Net als bij andere clubs. En het sportcentrum werkte ook mee. Die moeten zichzelf bedrui­pen en voor ons hebben ze niet zo­maar een ander.” Rözer vult aan: „We houden voortaan een jaarlijk­se benefietavond. Daar kwamen de eerste keer al honderd man op af. We kennen ook een apart lid­maatschap. Je kunt ‘homeboy’ of ‘homegirl’ worden voor 25 euro.

Voor 20 euro ben je vriend van UNI VV. Als ‘vage kennis’ betaal je jaarlijks 7,50.”

De normale contributie staat nu op 180 euro. „Dat is een gemiddel­de verhoging van 75 euro”, rekent Keukens voor. Onder de streep was er met rood een negatief saldo van 1300 euro geschreven. „Maar ik ben ook bestuurslid van de per­soneelsvereniging. Heb ik voorge­steld om UNI VV nog drie jaar een startsubsidie te geven. Eerst 1500 euro, het tweede jaar 1000 eu­ro en het derde jaar 500 euro.”

Vanaf vandaag gaat de club door het leven als een ‘burgervereni­ging’. Maar tot opluchting van Marcel Rözer blijven ze op het sportcentrum van de universiteit.

„ Daar hebben we onze eigen sfeer.”

Ger Keukens nam afscheid op de eerste benefietavond. „ Na veertig jaar vond ik het mooi geweest.

UNI VV heeft nu een bestuur met voorzitter, secretaris, penningmees­ter en pr-man. Ik kreeg een boek met 390 tips voor een leuke vakan­tie.” Bulderende lach van Rözer.

„Dat is een running gag bij UNI VV. Ger gaat drie keer per jaar op vakantie. En elke keer als hij ver­trekt, roepen wij: veel plezier pen­ningmeester. Zeker weer van onze contributie.”