Steady Freddy: UNIvv – Alverna 2-0

‘Punkte’ pakken. Dat was het credo voor de eerste wedstrijd na de winterstop. En er zo voor zorgen dat onze wanprestatie in de tweede helft van de laatste wedstrijd voor de winterstop in de vergetelheid zou raken. De tegenstander tegen wie dat moest gebeuren: Alverna. De kampioen van de vorige jaargang, de nummer laatst van de huidige. Na 11 wedstrijden hadden die mannen welgeteld 1 punkt, niet toevallig tegen ons behaald. Nog meer reden dus om te knallen.

We begonnen de wedstrijd met een enorme wind tegen. Toch gaven wij de meeste druk op het doel van de tegenstander. We hadden overwicht, wat niet betekende dat Alverna niet gevaarlijk was. De eerste kans was voor hen: een strakke pass zeilde over de hele verdediging, waarna de spits deze tegen de deklat deponeerde. Gelukkig was vooral onze leftside – vandaag bestaand uit Gijssie, Appie en BertjeBertje – in vorm. Zij combineerden dat het ene lieve lust was en wisten regelmatig de spitsen in stelling te brengen. Zij misten echter dat kleine beetje geluk dat nodig was om een goaltje te scoren. Dat geluk had Kevvie niet nodig toen hij halverwege de eerste helft vanaf een meter of twintig aanlegde voor een vrije trap: de bal vloog strak de kruis in. Ruststand: 1-0.

Na rust speelden we met de wind in onze rug. Dat voetbalde wat gemakkelijker, wat zorgde voor een aantal grote kans. Deze of gene wisten deze echter niet te maken. Gelukkig hielp de keeper van Alverna ons toen hij een kopbal van Willem in de voeten van Marienjo volleyde en hem een echt niet te missen kans bood: 2-0. Hierna was de wedstrijd over. Alverna had nog wel wat kansen, maar geloofde er eigenlijk niet meer in. En wij hadden nog wat kansen, maar vonden het eigenlijk ook wel prima. Eindstand: 2-0.

Vanaf deze plek nog wat huldedelingen. Voor Remco Kranendonk, niet alleen jong van geest maar ook van lichaam, die in de tweede helft inviel omdat we veel afwezigen hadden en dat weer eens voortreffelijk deed. Voor alle oude bokken van UNIvv die allen levend het eindsignaal haalden (op Gijs (die volgende week 30 wordt) na, bestond de laatste linie alleen uit dertigplussers!). En voor Appie Woutink, die best aardig in vorm was en daarnaast ook nog eens het cadeautje voor Beukie kocht. De held.

Volgende week Brakkenstein uit. Altijd lastig, zoals wij nog wel weten van vorig jaar. Tijd om met dat adagium te breken en ‘gewoon’ drie punten te pakken.