Op het jaarlijkse UN UNIvv Speler van het Jaar-gala zijn gisteren in de tuin van Bertus vier veren uitgereikt aan mannen die het afgelopen jaar uitzonderlijke prestaties hebben geleverd. Helaas voor deze boys waren deze prestaties niet zo uitzonderlijk om uiteindelijk Speler van het Jaar te worden, maar toch is ook een veer iets om trots op te zijn!
VEER 1: GIJS
De eerste veer gaat naar een jongen die tot de routiniers van UNIvv behoort. Hij is misschien wel degene die van al deze jongens bij elkaar het langst bij de roodzwarten voetbalt. Je kunt ‘m volgens sommigen vergelijken met een diesel: hij wordt beter naarmate hij ouder wordt. Volgens meerdere teamgenoten is deze oosterling de verrassing van het seizoen: als er iemand is die dit seizoen is opgestaan en een terechte basisplaats heeft afgedwongen dan is hij het wel. Geef hem het vertrouwen dat hij nodig heeft en hij zal doen waar hij goed in is: zijn directe tegenstander uitschakelen. Waar menig verdediger er vaak onbesuisd invliegt, daar behoudt hij het overzicht. Opbouwend kan er nog wat progressie geboekt worden maar dat komt volgend seizoen vast goed!
Afgelopen jaar werd hij, net als veel jaren ervoor, opnieuw kampioen trainingsopkomst! Weet wat hij kan en doet ook geen gekke dingen. Door een tomeloze inzet en discipline weet deze jongen het maximale uit zichzelf te halen. Gijs Snijders heeft een topinstelling waar iedereen in ons team een voorbeeld aan kan nemen.
VEER 2: WOUTER
Ook dit jaar is het er weer niet van gekomen, maar wat verdient deze man het volgens velen van jullie om Speler van het Jaar te worden. Er is niemand die zich zo voor dit team inzet als deze man, zowel op het veld als ver daarbuiten. En dat al jarenlang en met het grootst mogelijke plezier. Altijd is hij gepassioneerd, verantwoordelijk en betrokken. Ondanks een vervelende blessure is deze vent altijd van de partij. Hij heeft het gemis van onze trainer voornamelijk in de wedstrijden dat hij zelf niet aan voetballen toe kwam fantastisch opgevangen. Als een echte rekenmeester beheert hij daarnaast het lief-en-leed-potje, dit ondanks hardnekkige wanbetalers. Deze kerel heeft een onuitputtelijke motivatie die aanstekelijk werkt op de rest van het elftal. Hij heeft er mede voor gezorgd dat de sfeer goed bleef toen de resultaten minder waren en degradatie dreigde.
Deze Achterhoeker is een echte aanvoerder, een regelaar in en buiten het veld, een (assistent-)trainer als het nodig is, altijd in voor een feestje, maar vooral een teambuilder op en top. Wouter de Beukelaer is een aanvoerder met een echt UNIvv-hart en een voorbeeld voor het team!
VEER 3: GERBEN
De volgende man piekte met name in de 2e seizoenshelft. Hij koos zijn wedstrijden en vlamde daar. Als hij op dreef was waren zijn acties zeer gevaarlijk (en eens een keer zonder balverlies). Voetballend gezien is het niet eens zijn beste seizoen geweest. Het wisselvallige hoort dan ook helemaal bij zijn spel. Mentaal gezien is deze jongeman dit jaar echter opgestaan. Waar hij vroeger vaak liep te dromen als het niet zo lekker ging, heeft hij dit jaar de ploeg enkele malen op een mooie manier op sleeptouw genomen. Zo was hij bijvoorbeeld belangrijk bij het gelijkspel tegen de kampioen. Wat een energie! Er wordt zelfs gezegd dat hij met al dat zweverige gedoe een stuk evenwichtiger is geworden. Zorgde daarbij ook voor wat relativering: “We komen er wel, als we maar rustig aan doen en met een goed gesprek…” (Zwaaiende armbewegingen moet je er even zelf bij bedenken.)
Deze motivator is afgelopen jaar op de voorgrond getreden, heeft de drank op vrijdag laten staan, er op zaterdag eentje extra genomen, heeft het team gemotiveerd, de training over genomen, vechtlust getoond en is geconcentreerd gebleven tijdens de wedstrijden. Gerben Beldman is een echte Univv’er!
VEER 4: PIM
De laatste veer gaat naar iemand die een klotejaar heeft gehad. Tenminste, op voetbalgebied. Het seizoen begon met blessures en eindigde met blessures. Aan het begin van het seizoen vertrok deze jonge God naar de andere kant van de wereld om wat van de wereld te zien. Hij nam een mooi souvenir, genaamd Claudia, mee naar huis. Na thuiskomst had hij echter nog steeds last van zijn rug en kon hij het voetballen wel vergeten. Hij vond UNIvv echter zo leuk dat hij voeling wilde houden met de groep en hij besloot de vlag die Henny had neergelegd op te pakken. Onze backpacker grensde alsof zijn leven ervan afhing. Hij was eerlijk, maar op de juiste momenten oneerlijk en is op die manier enorm belangrijk geweest voor de broodnodige punten.
Al met al is het een ENORM compliment waard dat hij deze manier met zo’n rotblessure is omgegaan. We hopen natuurlijk dat hij weer snel fit wordt, maar bovenal dat je aan de club verbonden blijft. Op welke manier dan ook! Pim Geerling, alias nieuwe Henny, bedankt!