Naam? Loek Buijs Woonplaats? Nijmegen Verliefd, verloofd, getrouwd? Nee, wel geliefd, geloofd en vertrouwd. Wat betreft het getrouwd zijn, mijn Teresa en ik hebben een VOF. Kinderen? Ja, nu worden de vragen moeilijker…. Gevolgde/afgemaakte studie(s)? Onderwijskunde. Met enige weemoed kijk ik terug op mijn studieperiode. We leefden destijds bij de dag en werden daar heel gelukkig van. We lazen alles wat los en vast zat, behalve onze studieboeken. Geen probleem, het studietempo deed er niet toe en van een prestatiebeurs had niemand ooit gehoord. We hadden wel beurzen en daar werden ook forse prestaties mee geleverd, maar dan vooral in drankgelegenheden en op vakantie. Beroep? Ik heb een onderzoeksbureau, Buys Culturele Profielen (onderzoek in de sector Cultuur). Voetbalcarrière? Ik ben in 1963 begonnen bij BSC Roosendaal, en daar heb ik mijn hele jeugd gevoetbald. Mijn eerste wedstrijd is memorabel. Toen ik me aanmeldde was ik nog geen acht jaar en had een paar afgetrapte voetbalschoenen gekregen van de kastelein van het clubhuis. Met een beetje goede wil hadden ze wel iets weg van Goofy. Enfin, je kon de zolen nog geen millimeter rechtbuigen en toen ik ze paste durfde ik niet te zeggen dat ze veel en veel te groot waren. Die allereerste wedstrijd ben ik van het veld afgestuurd. Wat was er gebeurd? Ik was mijn schoenen al enkele keren verloren omdat ze zich vastzogen in de modder. De scheidsrechter wees me erop dat ik ze beter moest vastmaken. Ik deed mijn best, maar ik kon mijn veters nog maar net strikken. Op een gegeven moment rolt de bal voor mijn voeten, vlak bij het doel van de tegenstander. Ik bracht mijn schoen, maat veertig, in stelling, en haalde uit, maar raakte de bal in de verste verte niet. Toch stonden er een paar van ons te juichen. Volgens ooggetuigen had mijn schoen de keeper op een haar na gemist. Die stond te huilen van de schrik. De scheids vond het mooi geweest en stuurde me weg. Ik moest eerst nog langs het doel om mijn voetbalschoen op te halen. Daar stond ik dan langs de lijn. Een onderdeurtje van zeven jaar, uitgerangeerd en vernederd. Ik was ontroostbaar maar had buiten de harde kern van BSC gerekend. Rauwe, volkse types die zich de hele week afbeulden in de bouw of bij de Red Band de lopende band probeerden bij te houden. En die zich zaterdags en zondags in het clubhuis lieten vollopen en ruziezochten met de supporters van de tegenstander of desnoods met elkaar. Die konden zoveel leed niet aanzien. Wat verderop hingen er een paar tegen de reclameborden. Toen ik ze passeerde gaf ééntje me een aai over de bol, de andere stopte me twee tientjes toe en zei “Hier manneke, gao de gij mar gaauw een paor aandre schoenen kope”. Ik ben verslingerd aan volkscultuur. Toen ik in Nijmegen ging studeren heb ik vijf sabbatical years genomen. Daarna via Trekvogels 7 bij UNIVV terechtgekomen. Het was Sander Gerritsen met zijn feilloos oog voor talent die mij bij UNIVV binnenloodste. Seizoen(en) UNI vv 1? Volgens mij een jaar of elf, twaalf. Huidige voetbalverrichtingen? Als je in het eerste voetbalt zijn idee en uitvoering over het algemeen redelijk in evenwicht. Kan de uitvoering steeds minder meekomen met de gedachte, dan ben je “over the hill”. Ik zit inmiddels bij de groep die helemaal nergens meer over nadenkt en die ook niet meer weten wat ze hebben uitgevoerd. Dat is de groep van Jan Cuypers. Beste UNI vv 1-prestatie (op ranglijst)? Ik zou het niet meer weten. Volgens mij hebben we ooit derde of vierde gestaan in derde klasse. Favoriete voetbalclub? Ik heb er een heleboel. RBC Roosendaal. Verder NAC als ze niet tegen RBC spelen. AZ vanwege Barry van Galen en Co Adriaanse. PSV omdat ik daar Ruud Dijkers een plezier mee doe. AS Roma vanwege de kleur van de shirtjes. VES omdat mijn moeder uit Oudenbosch komt. Preston North End omdat ik die onlangs heb zien voetballen. Als ik één welgemeend advies mag geven aan liefhebbers van het Engelse voetbal: Ga nooit naar een wedstrijd uit de “premiership”, kies een wedstrijd uit één van de lagere divisies. Eersteklas volksvermaak! Eigenlijk ben ik ook altijd voor de underdog. Beste UNI vv-herinnering? Na de training aan een lange tafel in de kantine, pot bier d´rbij, en Rinus op zijn praatstoel met verhalen over zijn jeugd in Beek. Beste Rinus-uitspraak? “Ik kan nog beter een paal in de grond slaan”. (Na een oefenwedstrijd tegen HAVO was Rinus ontevreden over de defensieve kwaliteiten van een van onze backs -ik noem geen namen-) Beste UNI vv’er aller tijden? Bertje Delleman was een eind gekomen als hij bij Trajanus was blijven keepen. Ik twijfel tussen Robert Reinders, Ruud van Leeuwen en Jan Hein van Rijswijck. Beste voetballer aller tijden? Cruijff Wat is het UNI vv-gevoel? Het UNI vv gevoel bestaat niet. Het merendeel van de UNIVV-ers bestaat wel uit gevoelige types. Rinus voorop. Anekdote(s)? Denkend aan Theo zie ik ballen oneindig traag het doel ingaan.UNI vv 5 trainde altijd voorafgaand aan onze training. Als ze stopten, kreeg Theo, de keeper van het vijfde, ter afsluiting een speciale keeperstraining van ons. Vier, vijf, soms wel acht man gingen in een halve cirkel voor het doel staan. De afstand was nooit meer dan 14-15 meter. Iedereen die een bal had bemachtigd begon onbedaarlijk hard uit te halen op het doel van Theo. Een Stalin-orgel was er niks bij. Soms knalden drie, vier man tegelijk op het doel. Net zo makkelijk. Theo zei daar wel eens iets van, maar hij noemde geen namen, dus niemand van ons voelde zich aangesproken. Het grootste deel van zijn keeperstraining was Theo bezig met overleven. Af en toe hield ie een bal tegen, of beter gezegd, werd ie geraakt. Maar hij kwam er toch meestal goed vanaf. Het bombardement hield pas op als alle trainingsballen in de struiken, op de tennisbaan of over de heg waren gejaagd, en Theo te moe was om ze nog een keer te halen. Dan bedankte hij ons en ging douchen. Een enkeling stond hem met enig schuldbesef na te kijken, maar de meesten van ons genoten van deze wandelende kermisattractie. Ik heb Theo verschillende keren in het doel zien staan bij wedstrijden van het vijfde. Ik had niet de indruk dat hij veel baat had bij onze sessies. Dat kon je hem niet kwalijk nemen. We trainden hem niet op het tegenhouden maar op het ontwijken van ballen. Als je het zo bekijkt, dan keepte Theo lang zo slecht nog niet. Sander Geritsen en ik hebben ooit met het vijfde meegedaan op het Spero-toernooi in Elst. De laatste poulewedstrijd moesten wij tegen Trajanus, met in de spits een lange slungel die luisterde naar de naam “Janssen Rotte Kut”. Vlak voor tijd dook hij alleen voor het doel van Theo op, bij een stand van 0-0. Hij wachtte niet af wat Theo zou gaan doen, en dat was verstandig van hem, hoewel hij niet kon weten dat Theo nooit iets deed. In ieder geval, hij schoot direct, niet hard, maar wel geplaatst. Niks aan de hand, zou je zeggen, die bal raakt Theo nooit. Maar hij was overmoedig geworden. Het was mooi weer en er stond vrouwvolk langs de lijn. Alle reflexen die wij jarenlang bij Theo hadden ingeslepen, lieten het op dat moment afweten. Hij dook! Theo lag al geruime tijd in de hoek toen de bal arriveerde. Met een lichte grijns klemde hij het leer tegen de borst. De scheids floot direct af. Heel Trajanus scandeerde verbijsterd de naam van hun spits, en wij eindigden met een beter doelsaldo op de 2e plaats in de poule. In de kruisfinales keepte Theo weer als vanouds. In zijn eentje loodste hij ons naar de vierde plaats. Resultaat, een bekertje van niks en een kilo verse worst als aandenken. De verse worst hangt nog altijd bij Gerrit Keukens in de prijzenkast. De vraag van Ruud Dijkers: “Loek, wie moest jou de pass geven toen jij helemaal vrij recht voor de goal de bal voor het intikken had maar de pass niet kwam en jij vervolgens een kwartier stampvoetend van woede een kuil stond te maken?” Marcel Rözer Wie is de volgende oud-UNI vv’er die dit lijstje volgens jou moet invullen? Sander Gerritsen Welke vraag moet absoluut aan deze UNI vv’er gesteld worden? Wat gebeurde er toen jij je record bal hooghouden verbeterde van drie naar vier? |