Naam? Ger KeukensWoonplaats? Geboren en getogen NijmegenaarVerliefd, verloofd, getrouwd? Al meer dan 30 jaar verliefd samenwonend met Corry van ’t Hullenaar.
Kinderen? Geen Gevolgde/afgemaakte studie(s)? HBO bedrijfsadministratie aangevuld met ACRO (accountants gerichte opleidingen zoals Administratieve Organisatie en Controle Leer) en AMBI modules (automatiserings gerichte opleidingen zoals Bestandsbeheer en Programmeren) Beroep? Bezoldigd medewerker interne accountantsdienst van de Radboud Universiteit en onbezoldigd manusje van alles van de personeelsverenigings voetbal kluppie Uni v.v.. Voetbalcarrière? Ik kom uit een fanatieke voetbal familie. Mijn vader voetbalde in het eerste van Vitesse amateurs en mijn twee broers in Union, toentertijd een 2e klasser. Ik zelf werd door Pa eerst te jong bevonden om te gaan voetballen. Korfballen bij Noviomagum tot mijn 14de jaar kon nog net. Daarna heb ik mijn voetbaljeugd doorgebracht bij Orion Boijs die nu sv Orion heet. Ik heb toen met veel pijn en moeite de A1 selectie gehaald. Met ruzie ben ik uiteindelijk daar weggegaan. Toen ik op de universiteit kwam te werken ben ik al vroeg gevraagd door een bestuurslid van de personeelsvereniging of ik zin had om bij Uni v.v. te komen voetballen. De hele vereniging bestond uit twee elftallen. We speelden onze thuis wedstrijden op het voetbalveld dat voor het Bestuursgebouw (heette toen nog Curatorengebouw)lag en wat nu een parkeerplaats is. Omkleden was alleen mogelijk in de fietsenkelder. Ik heb het dan over de periode rond 1967. Rinus was toen nog niet in zicht als trainer van Uni v.v.. Hij was toen trainer van BVC en werkzaam bij de Technische Dienst van het ziekenhuis. In die hoedanigheid werd hij gevraagd om het jaarlijks OCenW voetbaltoernooi tussen alle universiteiten te begeleiden als coach. In 1968 kwam ik Rinus daar voor het eerst tegen. Tot op dit moment zijn we nog beiden actief binnen Uni v.v. Mijn carrière kwam toen in sneltreinvaart in beeld. Waarschijnlijk omdat het eerste te weinig spelers had, werd ik gevraagd om daar te spelen. Mijn klasse, inzicht en mijn slidings waren van dien aard, dat ik vanaf die tijd niet meer was weg te denken uit het eerste. Mijn voetbalcarrière was een feit. Tot ongeveer het seizoen 1975 – 1976 had ik een vaste basis plaats. Eerst als aanvallende middenvelder, later door het vele ‘gepiel’ door Rinus op de rechtsback plaats gezet. Gelukkig was er in die tijd nog geen sprake van opkomende backs. De ziekte van Pfeiffer heeft mijn carrière echter vroegtijdig afgebroken. Seizoen(en) UNI vv 1? Ik ben bij 7 seizoenen blijven steken. Daarna heb ik nog twee seizoenen in het vierde gespeeld. Huidige voetbalverrichtingen? Alleen nog in mijn dromen. Beste UNI vv 1-prestatie (op ranglijst)? Mei 1971. Kampioen worden in de zaterdag onderafdeling van de toenmalige voetbalbond afdeling Nijmegen. Promotie naar de ‘grote’ KNVB 4e klasse was de beloning. Favoriete voetbalclub? Ben altijd al gecharmeerd geweest van het Engelse voetbal en haar fanatieke aanhang. Qua veldspel is Manchester United dan ook sinds jaar en dag mijn favoriet. Beste UNI vv-herinnering? Uni v.v. heeft mij vele goede herinneringen opgeleverd. Ik zal dus een keus moeten maken. De al eerder door andere coryfeeën aangehaalde Uni v.v. kampen staan ook bij mij als herinnering nog vers in mijn geheugen gegrift. Hier een kort berichtje over een van de kampen waar onze trainer ook als kok zijn sporen heeft verdiend. Een van de eerste Uni v.v. kampen was op een camping in de buurt van Ottersum. We stonden daar met verschillende tenten rondom een kleine leefruimte. Traditioneel daarbij is voor de avond een barbecue en voor de nacht sterke verhalen vertellen, voer voor Rinus dus. Hij en hij alleen mag dan de barbecue aansteken. Jerry Fortuin heeft deze regel ooit eens willen doorbreken. Vanaf dat moment heeft hij nooit meer in de basis gestaan. Maar dit terzijde. Rinus begon echter met de barbecue tijdens de vallende avond. Langzamerhand kon hij steeds minder de talloze karbonades en hamburgers beoordelen op eetbaarheid. Op de gok werd nu steeds het vlees omgedraaid. Totdat bij de keuring van een karbonade deze als nagenoeg verkoold werd beoordeeld. Kwaad stond hij op uit zijn campingstoeltje en liep mokkend en grommend naar zijn auto. Ons verbaasd en zonder eten achterlatend. Evenals zijn sterke verhalen. Rinus is in zijn auto gaan zitten en is daar pas de volgende ochtend geradbraakt weer uitgekropen. Beste Rinus-uitspraak? Veel van mijn ludieke voorgangers hebben deze reeds gememoreerd. Stuk voor stuk zijn het unieke Rinus-uitspraken, maar eentje vind ik er toch met kop en schouders boven uitsteken en die is ’tegen Gods hand valt niet te vingeren’. Beste UNI vv’er aller tijden? Het zijn meestal de voorhoede spelers die ook al presteren ze de hele wedstrijd geen moer, maar maken toch de winnende treffer als beste Uni v.v.’er worden genoemd. Ook ik verval in die categorie spelers, maar mijn favoriet maakte er nl wel altijd een moer van. Dan heb ik het dus over de ‘Viking’ Guus Overgoor. In mijn ogen en in die van een Quick scout een wereldspits. Een gemiddelde van tussen de een en twee doelpunten per wedstrijd hield hij een competitie lang vol. Bijna twee meter, blond haar, blauwe ogen en een lijf om van te watertanden. Koppen kon hij als de beste en zijn afstandschoten mochten er ook wezen. Kortom een alles kunner. Beste voetballer aller tijden? De huidige selectiegroep bestaat -gezien mijn leeftijd- uit jonge kerels. Namen als Maradonna, Pele en Cruyff hebben de meeste van jullie alleen maar van horen zeggen, maar nooit in hun glorietijd zien voetballen. Ik kies dan ook voor een (wederom) voorhoede speler die in zijn glorietijd, maar ook nu nog in zijn nadagen van zijn carrière nog steeds een groot voetballer blijkt te zijn. Shota Arveladze is zijn naam. Wat is het UNI vv-gevoel? Dat is voor mij moeilijk in enkele woorden te omschrijven. Al meer dan 30 jaar loop ik hier rond. Eerst als begenadigd voetballer, later als manusje van alles. Beide periodes heb ik en ervaar ik nog steeds als zeer waardevol. Nog steeds kijk ik samen met enkele oud gedienden inclusief Rinus naar Champions League wedstrijden. Nog steeds ben ik voor velen Gerrit de veurzitter. Voetballers uit mijn speeltijd periode die al jaren geleden zijn vertrokken naar andere oorden en die ik af en toe toch weer eens tegen het lijf loop, die korte momenten van weet je nog van toen, hoop ik nog in lengte van jaren te mogen blijven meemaken. Vragen voor Ger: Hoe zie jij, voorzitter, secretaris, penningmeester, de toekomst van UNIvv voor je? Tot mijn VUT leeftijd en dat is over een kleine vijf jaar zal Uni v.v. nog wel bestaan. Of de club dan nog steeds vier teams in de competitie heeft of alleen nog maar bestaat uit een grote kluwen oude mannen, zal de tijd leren. In de loop van 2011 zou het wel eens kunnen zijn dat ik voorgoed dit koude kikker landje verlaat om mijn oude en stramme botten in het zuiden wat te laten opwarmen. Het is dan nog maar de vraag of er tegen die tijd een andere ‘gek’ het stokje wil overnemen. Waar ga je komend jaar heen op vakantie van de contributiegelden? Ik heb grootse plannen. Na het voor het voltallige bestuur slopende seizoen 2005 – 2006 ben ik samen met Cor in juni toe aan een zonnig verblijf op Rhodos. Na enkele weken bijkomen in Nederland ga ik alleen nog eens drie weken naar Alaska en als er dan nog contributiegeld over is maak ik dat weer samen met Cor op in september als we als voorbereiding op het nieuwe seizoen de Spaanse zon gaan opzoeken. Jullie begrijpen het al, volgend seizoen gaat de contributie omhoog!! Wie is de volgende oud-UNI vv’er die dit lijstje volgens jou moet invullen? Toine Lamers. De maker van het winnende doelpunt tijdens mijn kampioenswedstrijd Uni v.v. tegen VVS waardoor wij van de afdeling naar de grote KNVB promoveerde. Welke vraag moet absoluut aan deze UNI vv’er gesteld worden? Wat ging er door je heen toen je deze treffer maakte en is dit gevoel te vergelijken met je huidige sportieve activiteiten om dit jaar nu al voor de vierde keer de bedevaart route te lopen naar Santiago de Compostela. |